In Medias Res

Γνώρισα το Γιάννη Φέρτη το καλοκαίρι του 2018, όταν έκανα το ντοκιμαντέρ ΜΙΑ ΖΩΗ. Από την πρώτη στιγμή και χωρίς δεύτερες σκέψεις, πίστευα ότι ο ρόλος του αφηγητή, με εκείνη τη βελούδινη φωνή που είχε συνεπάρει πολύ κόσμο είτε την άκουγε στο θέατρο, είτε στον κινηματογράφο είτε στο τραγούδι, του ταίριαζε απόλυτα. Αυτή τη φωνή ήθελα διακαώς να ντύσει τις εικόνες αλλά πολύ περισσότερο να εκφράσει ποιητικά όλα όσα διαπραγματευόταν η ταινία.   Αλλά πως να πλησιάσεις έναν άνθρωπο που θαύμαζα με τόσο σπουδαίο έργο και καθολική εκτίμηση για να του ζητήσεις να βάλει τη φωνή του σε ένα ταπεινό ντοκιμαντέρ; Σκέφθηκα ότι το καλύτερο που είχα να κάνω ήταν να μιλήσω στον ίδιο κατευθείαν. Με κάλεσε στο σπίτι του, άκουσε την πρότασή μου και αμέσως δέχθηκε. Του άφησα το κείμενο και επέστρεψα μετά από λίγες μέρες. Μου είπε πως του άρεσε πολύ, συζητήσαμε για το περιεχόμενο της ταινίας και την προσέγγιση της αφήγησης.   Την επόμενη εβδομάδα μπήκαμε στο στούντιο για την ηχογράφηση. «Άκουγα» ήδη τη φωνή το