ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Τα φύλλα πέφτουν γίνονται θρύψαλα κάτω από τις ερπύστριες των σκουληκιών (Αρτέμης Μαυρομμάτης, ΟΠΩΣ Η ΦΩΤΙΑ ΠΟΥ ΠΕΦΤΕΙ) Ποιο είναι, ίσως, το σπουδαιότερο ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε στη ζωή μας; Σε τι θα έπρεπε να αναφέρεται και γιατί. Μήπως δεν έχει σχέση με όλα εκείνα στα οποία η ζωή συμποσούται αλλά στο απόσταγμά της; “Θανάτου μόνον ουκ έστιν επανόρθωμα” –μόνο ο θάνατος δεν επανορθώνεται συμπεραίνει ο ποιητής Μένανδρος. Κατά τον φιλόσοφο Πυθαγόρα «Θανέειν πέπρωται άπασι»-είναι γραφτό όλοι μας να πεθάνουμε , ενώ ο κυνικός Βίων το θέτει -εννοείται- πιο κυνικά: “ Εύκολος η εις Άδου οδός· καταμύοντας γουν απιέναι” -εύκολος είναι ο δρόμος προς τον Άδη· πας εκεί μες κλειστά τα μάτια. Φαίνεται πως η ζωή είναι μοναδικό γεγονός και μας συμβαίνει μια φορά. « Ζεις μόνο μια φορά, αλλά αν το κάνεις σωστά, μια φορά είναι αρκετή» , λέει η ηθοποιός του 20ου αιώνα Μέι Γουέστ. Η ζωή είναι μοναδικό γεγονός και πάντα στο τέλος επέρχεται ο θάνατος για όλους μας. Οι αρχαίοι ‘Έλληνες το συνει
%20-%20%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE.jpg)