ΣΤΗΝ ΚΑΨΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ
"Ο ήλιος έχει ανέβει ψηλά κι εμείς είμαστε γυμνοί, από ώρα ξαπλωμένοι πάνω στην ξανθιά άμμο. Είχαμε ξεκινήσαμε να περπατάμε από νωρίς το πρωί, θέλοντας να διασχίσουμε εγκάρσια το νησί, και από τον αυχένα του βουνού διακρίναμε χαμηλά τη μικρή αμμουδιά να κείται στην άκρη του κόλπου κι ένα μικρό κτίσμα –εξώσπιτο ή ναΐσκος, δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε από εκεί που βρισκόμασταν τι ήταν– να ορθώνεται στην άκρη του ενός από τους δύο πετρώδεις κάβους που περιέκλειαν τον κόλπο. Αποφασίσαμε να αλλάξουμε πορεία και να κατέβουμε σε εκείνο το μέρος που σιωπηρά μας καλούσε. Πήραμε ένα μονοπάτι που μόλις διακρινόταν ανάμεσα στο πετρώδες έδαφος και πολύ γρήγορα βρεθήκαμε να περπατάμε σε ένα κακοτράχαλο τοπίο, ανάμεσα σε σχίνα, κουμαριές και αστοιβές που τα αγκάθια τους κέντριζαν τα γυμνά μας πόδια. Κάποια στιγμή έσκυψες, έκοψες ένα μικρό κίτρινο λουλουδάκι από μια πικραλίδα που φύτρωνε ανάμεσα σε ασπριδερές πέτρες και μου το χάρισες. Πήραμε μισγάγγεια πορεία κι έπειτα από περίπου μία ώρα χωθ...
