Αναρτήσεις

Η ανθρώπινη συνείδηση, ως κβαντικό φαινόμενο

Εικόνα
Ο διεθνούς φήμης μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος της επιστήμης (Νόμπελ Φυσικής 2020) Ρότζερ Πένροουζ είχε υποστηρίξει από το 1996,  μαζί με τον  Stuart Hameroff, ότι   η ανθρώπινη συνείδηση προκύπτει από τα κβαντικά φαινόμενα που πραγματοποιούνται σε μικροσωληνίσκους στον εγκέφαλο. Αιρετική άποψη που ξεχάσθηκε για να έρθει σήμερα μια νέα μελέτη  σύμφωνα με την οποία οι Penrose και Hameroff φαίνεται να είχαν δίκιο: υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι οι μικροσωληνίσκοι εμφανίζουν πραγματικά πραγματικά κβαντικά φαινόμενα. Ο γνωστός Έλληνας φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος είχε ασχοληθεί από παλιά με την λειτουργία του ανθρώπινου εγκέφαλου. Αναδημοσιεύω εδώ μια συνέντευξη που μου είχε παραχωρήσει για το ΒΗΜΑ, το 2008.   Εγκέφαλος: το απόλυτο μηχάνημα Το τελειότερο όργανο που γνωρίζουμε σε ολόκληρο το Σύμπαν είναι τα 1.200 γραμμάρια της πολτώδους ουσίας η οποία βρίσκεται στριμωγμένη ανάμεσα στα οστά του κρανίου μας. Χρειάστηκαν κάπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια και συνάψεις περίπου 100 δισεκατομμυρί

ΑΦΗΣΤΕ ΝΑ ΜΠΕΙ ΤΟ ΓΚΟΛ

Εικόνα
  Το γκολ είναι ο οργασμός του ποδοσφαίρου και η   κορύφωση του αγώνα. Για αυτό και ο οπαδός μιας ομάδας δεν διστάζει την ώρα που ξεφωνίζει «γκολ» να αγκαλιάσει τον διπλανό του άγνωστο και να πανηγυρίσει   μαζί του. Τι κρίμα όμως που η σύγχρονη τεχνολογία ( VAR ) ακυρώνει κάποια από τα ομορφότερα γκολ ή κρίσιμα γκολ επειδή προεξέχει η μύτη του παπουτσιού του   μισό εκατοστό του   μέτρου (όπως πρόσφατα η ακύρωση του γκολ της μικρής Κόβεντρυ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που της στέρησε τη συμμετοχή της στον τελικό Κυπέλλου Αγγλίας, φωτό), στερώντας έτσι τη χαρά και την ικανοποίηση από τον σκόρερ και τους φιλάθλους. Ο επιθετικός, λένε, αποκτά   πλεονέκτημα έναντι των αμυντικών και για αυτό πρέπει να εφαρμόζεται το γράμμα του κανονισμού. Έτσι όμως χάνεται το πνεύμα του παιγνιδιού που είναι το ίδιο το γκολ. Το ποδόσφαιρο σήμερα αποτελεί μια από τις πιο κερδοφόρες   οικονομικές δραστηριότητες παγκοσμίως και για αυτό το λόγο πρέπει, κατά τους ιθύνοντες, να υπηρετεί περισσότερο το θέαμα (

ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ

Εικόνα
  Ένα ελαφρύ αεράκι σκόρπιζε τη μυρωδιά λεμονανθών και του γιασεμιού ένα γύρο στην πλακόστρωτη αυλή και στην στοά με τις αψίδες. Μέσα στο ναό, το φως των καντηλιών αντανακλούσε στα σκυθρωπά πρόσωπα αγίων και οι βυζαντινές μελωδίες διαχέονταν ανάμεσα στις κιονοστοιχίες, φτάνοντας μελίρρυτες στα αυτιά των πιστών.   Εγώ έπιανα από νωρίς στασίδι, φροντίζοντας να έχω άμεση οπτική επαφή με το σημείο που ήξερα ότι στεκόταν η Αταλάντη. Ερχόταν με τη μητέρα της, άναβε κεράκι στο χρυσαφένιο μανουάλι, ασπαζόταν την εικόνα της Παναγίας και, καθώς το φως των κεριών έπεφτε πάνω της, έμοιαζε με αγγελική φιγούρα. Από το στασίδι που ήμουν χωμένος, έριχνα κλεφτές ματιές προς το μέρος της, διακριτικά, να μην με καταλάβει κανένας από το εκκλησίασμα, με τη λαχτάρα να συναντήσω το βλέμμα της. Κι όταν αυτό γινόταν- σπάνια, αλλά γινόταν-, τότε ένιωθα ένα ρίγος να διαπερνάει το κορμί μου και να παραλύει    ηδονικά τα μέλη μου. Τότε ήταν που ένιωθα τις μελωδίες, το φως των κεριών και το θυμίαμα του λιβανιού ν